Ontologie van onderwijs

Ontologie van onderwijs: Wat is het?, Categorieën. Ontologie is een tak van de filosofie die zich bezighoudt met de studie van entiteiten door de schematisering van categorieën en subcategorieën. Deze tak heeft door haar aanpak kennislijnen weten te ontwikkelen en daarin is ook het onderwijs het onderwerp van studie geweest.

In dit artikel moeten we de ontologie van het onderwijs kennen, in het bijzonder het concept en de categorieën ervan.

Wat is het?

De ontologie van het onderwijs is een deelgebied van de ontologie dat zich bezighoudt met de filosofische analyse van Zijn in het onderwijs, met als doel het onderwijs te begrijpen vanuit een strikt menselijk en universeel proces.

Zijn onderzoek is gericht op het begrijpen van onderwijs op basis van zijn categorisering, zonder een proces of een specifiek doel te herkennen. Het doel is om de agenten te bepalen waaruit onderwijs bestaat, en die aspecten te vinden die het verenigen als een menselijke praktijk.

Om tot haar analyses te komen, vertrekt de ontologie van onderwijs van Aristoteles’ beschrijving ervan: “Onderwijs is het principe waardoor de menselijke gemeenschap haar fysieke en spirituele eigenaardigheid behoudt, overdraagt ​​en verbetert. Met de verandering die vanuit het onderwijs wordt bevorderd, wordt aangenomen dat de verwachtingen van individuen worden verruimd”.

De ontologie van het onderwijs speelt tegenwoordig een belangrijke rol, omdat het een benadering is die de constante evolutie bevordert van de categorieën die het onderwijssysteem verklaren. Hiermee wil het het onderwijs voortdurend herformuleren, de sterke punten ervan uitdragen en zo het bereik in de samenleving vergroten.

Dankzij deze aanpak is het mogelijk om constante transformaties in het onderwijssysteem te vinden, waardoor alle actoren die echt verantwoordelijk zijn voor het onderwijsproces in een samenleving worden geoptimaliseerd.

Je zou kunnen zeggen dat de ontologie van het onderwijs het mechanisme is dat het onderwijs in staat stelt zich aan te passen aan de behoeften van de mens, door zich de noodzakelijke elementen toe te eigenen om dit te bereiken.

Categorieën

Bij het zoeken naar een beter begrip van de ontologie van het onderwijs, is het noodzakelijk om de categorieën waaruit het bestaat te analyseren. In dit opzicht vinden we drie hoofdgrondslagen:

  1. Agenten van het onderwijs: Dit zijn de instellingen die werkelijkheden genereren voor interactie in het onderwijsproces, precies de dialectische interactie, die samen met de subjecten respectievelijk deel uitmaakt van de agenten van het onderwijs.
  2. Educatieve realiteit: dit zijn die symbolisaties die voorkomen in educatieve ruimtes, die deel uitmaken van alle praxis die communicatie en de uitwisseling van ideeën verklaren. De educatieve realiteit verklaart de sociale interactie die nodig is voor het onderwijs om zowel spirituele als materiële waarden te transformeren en over te dragen.
  3. Onderwerpen: In meer ontwikkelde zin komen we weer bij de zogenaamde vakken van het onderwijs. Hier hebben we het over twee hoofdrolspelers, bekend als de opvoeder en de leerling. Deze maken deel uit van een onbreekbare eenheid, die de basis vormt van het onderwijsproces. De opvoeder is verantwoordelijk voor het lesgeven en uitvoeren, terwijl de leerling het leerproces.
  4. Gemeenschap: het zijn allemaal mensen die deel uitmaken van de sociale en historische relatie van het onderwijs. Een gemeenschap is verbonden door haar cultuur en tradities en deelt ook gemeenschappelijke ruimtes waar meerdere activiteiten samenkomen.
  5. Zeg: ze maken deel uit van de instellingen die onderwijsactiviteiten reguleren, en creëren beleid dat zowel onderwijsprocessen als scholing bevordert. Het bepaalt de communicatiemiddelen die voor het onderwijs worden gebruikt, evenals alle voorschriften met betrekking tot de uitoefening ervan.
  6. Kerk: De kerk maakt deel uit van een van de andere agenten van het onderwijs. Dit als je bedenkt dat rituelen zoals prediken deel uitmaken van de belangrijkste basis om individuen te vormen die geschikt zijn voor een samenleving.
  7. Educatieve elementen: ze maken deel uit van het onderwijsproces en zijn noodzakelijke hulpmiddelen voor onderwijs, instructie en begeleiding, aangezien ze het mogelijk maken om van het onderwijsmateriaal een expliciete inhoud te maken. Onderwijs en instructie zijn de belangrijkste elementen die we educatief zouden kunnen noemen.
  8. Oriëntatie: Specifiek, sociale oriëntatie. Het is een criterium dat uniform wordt in de individuen die deel uitmaken van een samenleving, die het belang van onderwijs als een transformatieproces van individuen promoten en uitdragen. Hierdoor worden mensen ingebracht in het onderwijs, en daarmee neemt de kwaliteit van leven toe dankzij constante scholing.

De ontologie van het onderwijs vormt een van de belangrijkste vertakkingen van ontologie en filosofie, omdat het hierdoor mogelijk is geweest om een ​​gesystematiseerd geheel van concepten uit te werken, gericht op het ontwikkelen van een steeds essentiëler kennismodel.

Bronnen

  1. Fernández, J. (2014). La Ontología de la Educación como un referente para la comprensión de sí misma y del mundo. Redalyc. Recuperado de: https://www.redalyc.org/pdf/4418/441846098003.pdf
  2. (S/F). Ontología de la educación. Filosofía de la educación. Recuperado de: http://filosofiadelaeducacionvenezuela4.blogspot.com/2016/12/ontologia-de-la-educacion.html

Lees ook: Ontologie in geneeskunde en verpleegkunde; Oude ontologie

This post is also available in: English (Engels) Français (Frans) Deutsch (Duits) Español (Spaans) Dansk (Deens) Nederlands Svenska (Zweeds) Italiano (Italiaans) Português (Portugees, Portugal)