Wat is polygamie

Wat is polygamie: gemeen, huwelijk, religie, in de bijbel, in de sociologie, in de islam, in de geschiedenis. Het is gemakkelijk om verliefd te worden, toch? Sommige mensen worden keer op keer verliefd in hun leven en binden zelfs huwelijksbanden met hen.

Sommige mensen trouwen twee of meerdere keren, terwijl anderen één keer in hun leven trouwen. Er zijn verschillende vormen van huwelijken die in verschillende landen worden gerekend; sommigen van hen zijn polygamie, polyamorie, monogamie en exogamie.

Onder deze vormen wordt polygamie het meest gehoord. Maar wat betekent het?

Laten we eens kijken wat polygamie betekent en de relevantie ervan in verschillende religies.

Inhoud

Wat betekent polygamie?

Wat is polygamie, Het woord polygamie is afkomstig van het laat-Latijnse woord, ‘polygamia’, oorspronkelijk afgeleid van het laat-Griekse woord ‘Polugamos’ wat betekent; vaak huwelijk.

Polugamos is een combinatie van twee woorden, ‘polus’ betekent veel en ‘gamos’ betekent; huwelijk. De combinatie van deze woorden betekent vaak trouwen of trouwen met meer dan één.

Polygamie is dus een voorwaarde om meerdere echtgenoten tegelijk te hebben. Bij polygamie houdt een persoon meerdere echtgenoten tegelijk; zonder de ex-echtgenoot in de steek te laten.

In dergelijke huwelijken trouwt een man of vrouw met meerdere partners tegelijk, in tegenstelling tot monogamiehuwelijken waarbij één persoon met slechts één partner tegelijk trouwt.

Er zijn drie soorten polygamie:

Polygynie: een aandoening waarbij een man met meerdere vrouwen tegelijk trouwt, wordt polygynie genoemd.
Polyandrie: waar een vrouw met meer dan één man tegelijk trouwt, wordt polyandrie genoemd.
Groepshuwelijken: Bij in-groep huwelijken verenigen meerdere mannen en meerdere vrouwen zich om een gezin te vormen.

Onder deze typen komt polygynie het meest voor in samenlevingen die polygamie toestaan. Zelfs vandaag, waar alleen monogamie in bijna elk land als legaal wordt beschouwd, wordt polygamie door sommige gemeenschappen als een culturele praktijk beoefend.

Maar sommige religies die polygamie toestaan, zoals hedendaagse moslimgemeenschappen, beoefenen zelden polygamie. Polygamie is verboden; in alle 50 staten van de Verenigde Staten, maar mensen die polygamie beoefenen; zelden tegenkomen.

Biologie

In de biologie wordt polygamie gedefinieerd als de staat van het hebben van meerdere partners. Wanneer een partner zich overgeeft aan seksuele relaties met een andere partner die niet hun primaire partner is, wordt dit polygamie genoemd. Veel biologen ontdekten dat polygamie van nature voorkomt bij ongeveer 90% van de zoogdieren en dat slechts 10% van de zoogdieren monogaam is.

Sociologie

In de sociologie is polygamie de gewoonte om met meerdere vrouwen tegelijk te trouwen.

Wat is het polygamie-huwelijk?

Iedereen moet ooit trouwen. Huwelijken zijn een essentieel onderdeel van onze samenleving. Er zijn veel soorten huwelijken, zoals polygamie, monogamie, exogamie en de lijst gaat maar door.

Polygamie betekent de toestand waarin meerdere echtgenoten tegelijk zijn. In eenvoudige bewoordingen, wanneer een persoon, man of vrouw, meer dan één partner tegelijk heeft, wordt een dergelijke aandoening polygamie genoemd. Deze termen verzetten zich tegen het concept van monogamie, wat inhoudt dat je maar met één persoon tegelijk trouwt of één keer in je leven trouwt. In monogamie-huwelijken wijdt een persoon zich aan zijn partner.

Hoewel monogame huwelijken over de hele wereld algemeen worden aangenomen, is polygamie in veel landen nog steeds legaal en erkend, waaronder India, Pakistan, Afghanistan, Bangladesh, Algerije, Kameroen, en de lijst gaat maar door. In landen als India, Maleisië, de Filippijnen en Singapore is polygamie legaal en wordt het alleen erkend door moslimgemeenschappen.

In alle 50 staten van de Verenigde Staten wordt polygamie niet regelrecht gecriminaliseerd, maar bigamie wordt als een verboden en illegale daad beschouwd. Bigamie-huwelijken zijn waarin; de ene persoon trouwt met een andere persoon terwijl hun vorige huwelijk nog steeds bestaat.

Er zijn voornamelijk drie soorten polygamie-huwelijken; polygynie, polyandrie en groepshuwelijken. Deze drie soorten polygame huwelijken zijn al sinds de oudheid algemeen bekend.

Polygynie-huwelijken zijn huwelijken waarbij een man meerdere vrouwen tegelijk houdt. Dit soort huwelijken wordt veel toegepast in landen waar polygamie is toegestaan.

De toestand waarin meerdere mannen een vrouw delen in een huwelijksband of een vrouw die met meer dan één man tegelijk trouwt, wordt polyandrie genoemd. Polyandrie is niet zo populair als polygynie. Vrouwen mogen zelden meerdere echtgenoten houden.

De laatste zijn groepshuwelijken waarin verschillende volwassen mannen en vrouwen samenleven in een echtelijke band en een gezin vormen. Ze delen het huishouden en de kinderen als één gezin.

Volgens gegevens die in 2020 door Pew Research zijn vrijgegeven, leeft ongeveer 2% van de wereldbevolking in polygame huishoudens. De gegevens laten zien dat polygamie zelden wordt beoefend, maar sommigen leven nog steeds in polygame relaties.

Polygamie en religie

Boeddhisme

In het boeddhisme worden huwelijken beschouwd als seculiere aangelegenheden, niet als een sacrament. Het boeddhisme zweeg over het concept van monogamie en polygamie. Ze steunden polygamie niet en veroordeelden het niet. Ook al houdt het boeddhisme geen rekening met een bepaald type huwelijk en moedigt het niet aan, toch leerden de boeddhistische leken zich te beperken tot slechts één vrouw.

Het boeddhisme schrijft geen regels voor het huwelijk voor, maar adviseert zijn volgelingen over hoe ze een gelukkig huwelijksleven kunnen leiden. Het boeddhisme leerde zijn volgelingen trouw te blijven aan één vrouw en niet achter andere vrouwen aan te rennen. Iemand die zijn vrouw bedriegt voor andere vrouwen, begeeft zich op een pad; tot zelfverloochening.

De Parabhava Sutta verklaarde: “Een man die niet tevreden is met de ene vrouw en een andere ter sprake brengt, staat op instorten.”

Er zijn veel voorbeelden in boeddhistische geschriften die polygamie op de een of andere manier als contraproductief beschouwen. Dergelijke gevallen suggereren dat het boeddhisme over het algemeen geen voorstander is van polygamie. Overspel in het boeddhisme.

Christendom

Of; De christelijke ethiek die polygamie-huwelijken toestaat of verbiedt, is nog steeds een controversiële kwestie onder de oude testamenten en de nieuwe testamenten.

Volgens oude testamenten wordt polygamie op grote schaal beoefend onder de toegewijden van God, zoals Abraham, Israël, Gideon, koning David, en Salomo had in de oudheid meerdere vrouwen. De rooms-katholieke kerk veroordeelde polygamie echter, maar de lutherse kerk gaf een groen signaal aan sommige polygamisten. De Anglicaanse Communie stond polygamie in sommige omstandigheden toe.

hindoeïsme

In de oudheid kwam polygamie veel voor onder bepaalde klassen. Veel koningen en volkeren uit de hogere klasse voeren polygamie uit als statussymbool. Polygamie wordt zelden beoefend in de lagere klasse. Veel gevallen in de oudheid tonen polygamie die in het hindoeïsme werd beoefend.

In veel Vedische Purana’s beoefenden hindoegoden polygamie. Heer Krishna had bijvoorbeeld 16108 vrouwen genoemd in Vishnu Purana; Vasudeva had 14 vrouwen volgens Brahma Purana; Lord Ganesha had twee vrouwen en Dropati had vijf echtgenoten genaamd Pandavas in Mahabharat. Deze voorbeelden tonen de praktijk van beide; polygynie en polyandrie in de oude Vedische periode.

In een ander hindoe-wetboek, Baudhayana Dharmashastra, kunnen de drie kaste Brahmana’s, Kshatriya’s en Vaisya’s tot 4 vrouwen nemen, terwijl Sudra’s verboden waren; om meer dan één vrouw te houden.

jodendom

In de oudheid was polygamie onder joden toegestaan en beoefend, maar later werd het verboden. Veel gevallen in de Schrift; laten zien dat polygamie, hoewel niet extreem gebruikelijk, onder de oude Hebreeën werd beoefend.

Het was niet verboden of ontmoedigd door oude Joden. De Hebreeuwse Geschriften laten zien dat veel prominente figuren zoals Abraham, Mozes, Jakob, Esau en David in polygame relaties leefden.

In de Torah toont Exodus vers 21:10 aan dat meerdere huwelijken de status van de eerste vrouw niet mogen verminderen. Deuteronomium vers 21:15-17 stelt dat een man de erfenis aan de eerstgeboren zoon moet toekennen, zelfs als hij de moeder van die zoon niet mag en meer van een andere vrouw houdt.

In Torah beeldt Deuteronomium vers 17:17 uit dat de koning niet te veel vrouwen zal hebben.

Later verbood en veroordeelde het hedendaagse Joodse volk polygamie. Bovendien beoefenen maar weinig mensen polygamie in de moderne tijd.

Polygamie in de islam

Hoewel de islam zijn toegewijden niet verbiedt polygamie te beoefenen, kreeg het in veel hedendaagse moslimgemeenschappen tegenstand. Volgens de traditionele islamitische wet mag een man trouwen en maximaal 4 vrouwen nemen, maar onder bepaalde omstandigheden.

De islamitische wet heeft bepaalde voorwaarden gesteld; waarin een man tot 4 vrouwen kan nemen. De koran in vers 4.3 beschrijft dat: ‘Als je bang bent dat je weesmeisjes niet eerlijk kunt behandelen, trouw dan met (andere) vrouwen naar keuze; 2, 3 of 4, maar als je bang bent dat je (ze) niet eerlijk kunt behandelen, dan maar één.’

Men gelooft dat dit vers werd geopenbaard toen veel moslimsoldaten stierven in de oorlog en hun weduwen en weesmeisjes achterlieten.

Deze verklaring geeft weer dat als een man weesmeisjes (die geen vader, moeder of voogd hebben om voor te zorgen) niet op rechtvaardige wijze kan behandelen, ze maximaal 4 vrouwen kunnen nemen. Maar als ze hen niet gelijk kunnen behandelen of liefhebben, mogen ze niet meer dan één keer trouwen.

De moderne geleerde interpreteerde deze uitspraken als medeleven met vrouwen, niet om de seksualiteit van de man te behagen. Ze zeiden dat polygamie geen recht is; het verleent de verantwoordelijkheid om te zorgen voor sociale rechtvaardigheid voor weesmeisjes.

Polygamie is alleen van toepassing op de weesvrouwen door de Koran als gerechtigheid kan worden gedaan door met meer dan één te trouwen. Als er geen recht kan worden gedaan door met meerdere vrouwen te trouwen, stelt de koran monogamie voor als het enige acceptabele huwelijk.

Veel moslimlanden hebben polygynie verboden. In door moslims gedomineerde landen zoals Indonesië leeft slechts 1% van de moslims in polygame relaties.

Landen als India, Iran, Irak, Bangladesh, Algerije, Libanon, Marokko en Koeweit staan vrouwen toe hun echtgenoten te verbieden polygynie uit te voeren door een voorwaarde in hun huwelijkscontracten op te nemen.

Door ondertekening van deze voorwaarden kan een man niet met meerdere vrouwen tegelijk trouwen. Andere landen, zoals Iran en Pakistan, vereisen voorafgaande toestemming voor het nemen van een tweede vrouw van zijn eerste vrouw.

Polygamie wordt echter nog steeds illegaal beoefend, ondanks de wetten en verboden.

Polygamie in de bijbel

Polygamie is de gewoonte om met meer dan één persoon tegelijk te trouwen of vaak te trouwen. Bij polygamie houdt een man of vrouw meerdere echtgenoten tegelijk, in tegenstelling tot monogame huwelijken waarbij één persoon slechts één partner tegelijk heeft. Maar of het heilige boek van de bijbel monogamie-huwelijken of polygamie-huwelijken in zijn verzen rekende, is nog steeds een discutabel.

Hoewel de bijbel polygamie expliciet niet aanmoedigt of verbiedt, gaven het oude en nieuwe testament verschillende opvattingen over het aanvaardbare huwelijkstype in de bijbel.

In het Nieuwe Testament verklaarden christelijke theologen Mattheüs 19:3-9, waarin expliciet staat dat één man één vrouw moet hebben. Het oude testament daarentegen zei dat één vlees niet geestelijke eenheid betekent; het betekent fysieke vereniging tussen twee mensen die één vlees vormen.

Veel mensen die polygamie steunden, voerden aan dat een getrouwde man en vrouw één vlees zijn, en toen de nieuwe vrouwen eraan toevoegden dat vrouwen één vlees worden met de man en zijn vrouw.

Volgens oude testamenten werd polygamie in de oudheid op grote schaal beoefend onder vele toegewijden van God. Lamech in Genesis 4:19: “Lamech trouwde met twee vrouwen” was het eerste voorbeeld dat aantoont dat polygamie onder veel toegewijden werd beoefend.

De oude testamenten benadrukten de voorbeelden van Abraham, Israël, Gideon, koning David en Salomo, die in de oudheid meerdere vrouwen hadden. Hoewel koning David en Salomo Gods uitverkoren leiders waren, hadden ze een polygame relatie en hadden ze meerdere vrouwen tegelijk.

Salomo had bijvoorbeeld 700 vrouwen en 300 bijvrouwen en was beroemd om zijn harem van vrouwen en bijvrouwen, koning David, die bekend staat als een man naar Gods hart, had acht vrouwen, en Jacob is per ongeluk met Lea getrouwd en is toen getrouwd met Rachel (Lea zus). Deze voorbeelden die in de bijbel worden afgebeeld, laten duidelijk zien dat polygamie in de oudheid werd beoefend, hoewel God hen nooit aanmoedigde om meerdere echtgenoten te nemen.

Integendeel, het nieuwe testament zei dat degenen die zich overgeven aan polygame relaties een grote zonde begaan en zullen moeten boeten; een prijs. Ze voerden aan dat God één man heeft geschapen voor elke vrouw in deze wereld, en degenen die meerdere echtgenoten tegelijkertijd hebben, handelen tegen de wil van God.

Het houden van meerdere echtgenoten wordt beschouwd als tegen Gods wil en ontwerp in. De nieuwe testamenten belichtten verschillende verzen; afgebeeld in de bijbel die laat zien dat God nooit de voorkeur heeft gegeven aan polygamie-relaties.

1 Korintiërs 7:2 laat zien dat elke man zijn vrouw moet hebben en dat elke vrouw haar man moet hebben. Deze uitspraak verduidelijkt dat een man alleen zijn vrouw mag hebben en niemand anders, terwijl een vrouw alleen haar man moet hebben. andere, en er is geen plaats voor een andere persoon tussen hen in.

Genesis 2:24 beeldt uit dat ‘een man zijn ouders zal verlaten en zich aan zijn vrouw zal hechten, één vlees met haar zal worden’. Deze verklaring verduidelijkt dat een verbintenis van man en vrouw samen één vlees vormt; dat wordt niet gevormd met een andere persoon.

Zo heeft de Bijbel polygamie nergens expliciet uitgesloten, maar er nooit de voorkeur aan gegeven.

Polygamie in de sociologie

Veel sociologen hebben verschillende vormen van huwelijken in verschillende landen en samenlevingen beschreven. Onder die typen is polygamie een bekende huwelijksvorm. Sociologen definieerden polygamie als een toestand waarin meerdere echtgenoten tegelijk aanwezig zijn. In eenvoudige bewoordingen wordt een man of vrouw die met meer dan één persoon tegelijk is getrouwd, polygamie genoemd.

Sociologen hebben voornamelijk drie soorten polygamie gegeven:

Polygynie: een aandoening waarbij een man met meerdere vrouwen tegelijk getrouwd is; polygynie genoemd.
Polyandrie: een toestand waarin; een vrouw is met meerdere mannen tegelijk getrouwd of meerdere mannen die één vrouw delen, wordt polyandrie genoemd.

Groep shuwelijken: groepshuwelijken zijn huwelijken; waarin meerdere mannen en vrouwen als gezin leven.

Volgens sociologen wordt polygynie op grote schaal toegepast in landen waar polygamie is toegestaan; in vergelijking met polyandrie.

Polygamie in de geschiedenis

Monogamie is een nieuw concept. Vóór de vorming van stedelijke gemeenschappen waren mensen over het algemeen polygaam.

Sinds de oudheid is polygamie door de eeuwen heen op verschillende manieren gereïncarneerd.

Al jaren geleden werd polygamie beoefend door culturen van over de hele wereld. De Hebreeuwse samenleving heeft polygamie gedeeltelijk toegestaan. In het klassieke China wordt polygynie door veel volkeren en koningen van de hogere klasse in hoge mate beoefend als statussymbool. Onder de indianen, Indonesië, Polynesië, India en het oude Griekenland stond polygamie hoog aangeschreven.

In de Verenigde Staten werd polygamie beoefend door sommige christelijke gemeenschappen. Later in 1899 werd polygamie verboden en gecriminaliseerd in alle 50 staten van de Verenigde Staten.

In het oude hindoeïsme waren er veel voorbeelden in de Vedische Purana’s die veel goden laten zien; en hun toegewijden hadden meerdere vrouwen. De hedendaagse hindoeïstische wet verbiedt polygamie en moedigt monogame huwelijken aan.

In het oude Egypte werd polygynie sterk beoefend. Het betekent dat; mannen mochten meerdere vrouwen hebben in het oude Egypte, maar geen vrouwen.

In het oude Mesopotamië en de Assyriërs leefden mensen over het algemeen in monogame relaties, maar niet helemaal. Veel heersers beoefenden vaak polygamie en hadden meerdere vrouwen.

Hoewel polygamie in de moderne tijd in veel landen verboden werd, werd polygamie door de geschiedenis heen in elke samenleving gerekend.