Inleiding: Wat zegt de Bijbel over abortus? Het wordt ook af en toe erkend als het verstrijken van de zwangerschap. De zwangerschap is voorbij door tabletten in te nemen of een operatie te ondergaan.
Oude context
Abortussen werden ervaren in schriftuurlijke tijden, terwijl de methoden aanzienlijk verschilden van hedendaagse. De Griekse arts Soranus uit de tweede eeuw bijvoorbeeld suggereerde vasten, aderlaten, energetisch springen en zware lasten dragen als middel om de zwaartekracht te beëindigen.
Soranus’ verhandeling over gynaecologie erkende verschillende stromingen over het onderwerp. Specifieke therapeutische adviseurs verbood het gebruik van niet-succesvolle methoden. Anderen stonden ze toe, maar niet in gevallen waarin werd verwacht dat ze een overspelige band zouden verdoezelen of alleen maar om het goede uiterlijk van de moeder te behouden.
In een andere zin werd de bijbel gedrukt in een wereld waar abortus vakkundig werd uitgevoerd en met nuance werd waargenomen. Echter, de Hebreeën en de Grieken zeiden hetzelfde woord, “abortus”, kijk niet in het Oude of Nieuwe Testament van de Bijbel. Dat wil zeggen, het onderwerp wordt gewoon niet openlijk vermeld.
Bijbelse betekenis van abortus
Het niet-bestaan van een duidelijke verwijzing naar abortus heeft zijn tegenstanders of aanhangers er echter niet van weerhouden om naar de Bijbel te kijken voor ondersteuning van hun plaats.
Tegenstanders van abortus wenden zich tot tal van bijbelse manuscripten die, als ze gecomponeerd zijn, lijken te suggereren dat het menselijk leven waarde heeft vóór de geboorte. Zo begint de Bijbel met de beschrijving van de vorming van de mens “naar het beeld van God”: een manier om de waarde van het menselijk leven duidelijk te maken, schijnbaar nog voordat mensen geboren zijn.
Evenzo beschrijft de Bijbel talrijke significante figuren, waaronder de profeten Jeremia en Jesaja en de christelijke apostel Paulus, die bekend stonden om hun heilige taken in de tijd dat ze in de baarmoeder waren.
Toch zijn abortusvijanden niet de enigen die een beroep kunnen doen op de Bijbel voor steun. Toegewijden kunnen verwijzen naar andere schriftuurlijke teksten die als bewijs in hun voordeel lijken te gelden.
Beveelt bijvoorbeeld aan dat het leven van een aanstaande vrouw meer gewaardeerd wordt dan dat van de foetus. Deze tekst definieert een scenario waarin vechtende mannen een zwangere vrouw slaan en haar een miskraam bezorgen. Een financiële boete wordt opgelegd als de vrouw geen andere schade lijdt dan de miskraam. Maar als de dame een extra verwonding oploopt, is de straf van de dader om algemene schade te lijden, levenslang.
Andere bijbelteksten lijken de selecties van dames voor hun lichaam te vieren, zelfs in contexten waarin dergelijke selecties informeel zouden zijn vermeden. Het vijfde deel van het evangelie van Marcus, bijvoorbeeld, definieert een vrouw met een gynaecologische ziekte waardoor ze voortdurend een groot gevaar loopt.
Ze reikt uit om de mantel van Jezus aan te raken in de hoop dat het haar zal kalmeren; zelfs echter, de aanraking van de dame van een periode moest ceremoniële vervuiling veroorzaken. Maar Jezus prijst haar keuze en bewondert haar geloof.
Evenzo, in het evangelie van Johannes, verspilt Jezus’ aanhanger Maria blijkbaar bronnen door een hele fles kostbare zalf op zijn voeten te gieten en haar persoonlijke haar te gebruiken om ze af te vegen – maar hij beschermt haar conclusie om het gemeenschappelijke taboe rond het aanraken van een niet-verwante mens zo dichtbij.
Mythen over abortus: wat zegt de Bijbel over abortus?
Er zijn de volgende mythe over abortus:
De Bijbel verbiedt abortus.
Het zou geen probleem moeten zijn wat de Bijbel zegt over abortus. De Verenigde Staten zijn geen theocratie. Toch, gezien de zekerheid van abortusvijanden dat abortus Gods Woord verstoort, zou het een verrassing kunnen zijn dat noch het Oude Testament, noch het Nieuwe abortus verklaart – niet één term.
Het is ook niet zo dat het Oude Testament discreet is over de lichamen van vrouwen. Menstruatie wordt veel beleefdheid. Dat geldt ook voor kinderen: geboorte, onvruchtbaarheid, seksueel verlangen, prostitutie, ontrouw en verkrachting. Hoe is het mogelijk dat de auteurs opschrijven wat er moet gebeuren met een vrouw die haar man probeert te helpen in een gevecht door de testikels van de andere man te grijpen, maar die abortus niet zo hoog gewaardeerd voelt als een woord?
Gezien de gevolgen van geen huwelijksseks en een verkrachtingsprooi zijn, is het moeilijk te geloven dat vrouwen nooit belangrijkheid nodig hadden om de zwaartekracht te beëindigen en dat er geen gebruikelijke informatie was over hoe dit te doen, zoals in andere vroegste culturen. Vroedvrouwen zouden hebben herkend hoe ze een abortus moesten aanmoedigen.
Abortus is onveilig.
Anti-abortusliteratuur staat vol met verhalen over vrouwen die ernstig gewond zijn geraakt of zelfs zijn omgekomen in ziekenhuizen. Dergelijke plaatsen komen voor: een vrouw stierf in de kliniek van Kermit Gosnell in Philadelphia, sommigen raakten gewond en kregen allemaal minder zorg.
Steven Brigham heeft in tal van staten een wettig probleem gehad. Zulke dokters breken met de handel omdat ze goedkoop zijn, ze in de buurt zijn, ze abortussen later uitvoeren dan de wet toestaat, en ze richten zich op patiënten met een laag inkomen die, helaas, gewend zijn serieus te worden behandeld door gezagsdragers.
Echter, alleen in de abortuszorg bevlekken de zeldzame slechte leveranciers alle anderen – en bevlekken ze zo veel dat tegenstanders wetten kunnen toestaan die het hele veld effectief zouden afsluiten in naam van aanhoudende veiligheid.
Er zijn te veel abortussen.
Soms bedoelen mensen dat er te veel abortussen zijn omdat we meisjes en vrouwen willen helpen om hun seksualiteit in eigen hand te nemen en meer keuzemogelijkheden in het leven te hebben. Volgens de Guttmacher-organisatie daalde abortus in 2011 met 13 procent ten opzichte van 2008, meestal vanwege betere toegang tot anticonceptie en langerwerkende systemen voor geboorteregulatie zoals het spiraaltje.
Niettemin bedoelen individuen vaak dat vrouwen te onbevooroordeeld zijn over seks en anticonceptie. Als Naomi Wolf de Chardonnay-abortussen van haar vrienden beschrijft, zegt ze dat vrouwen bij toeval zwanger worden omdat ze hedonistisch en oppervlakkig zijn.
Het is problematisch om abortus als oneerlijk te beschouwen, om vol te houden dat het ideale aantal abortussen nul is, zoals Will Saletan erin slaagt, zonder de individuele vrouw de schuld te geven die zichzelf in de problemen heeft gebracht en nu iets slechts moet doen om eruit te komen ervan.
Bijbelse ethiek in een wereldse samenleving
Voordat we echter zorgvuldig onderzoeken wat de Bijbel over abortus zegt, moeten enkele eerste bezwaren worden weggenomen. Ondertussen zijn degenen die een beroep doen op de Bijbel in deze ruzie vaak conventionele christenen en joden voor wie de Bijbel prima facie ethische autoriteit heeft.
Hun pro-choice tegenstanders verwijten hen vaak dat ze worstelen om bijbelse goedheid te ‘prediken’ aan de leden van een wereldse samenleving. En wanneer pro-life personen de morele autoriteit van de Bijbel gebruiken om te pleiten voor wetten die abortus verbieden en degenen die betrokken zijn bij het uitvoeren van abortussen bestraffen, worden ze beschuldigd van “het vestigen van religie”. Ze worden beschuldigd van het opdringen van “theocratie” aan de inwoners van een fundamenteel seculiere, zelfbesturende organisatie.
Lees ook: Wat zegt de Bijbel over Tatoeages?; Wat zegt de bijbel over echtscheiding?; Ontrouw definitie bijbel