Belang van microbiologie in de geneeskunde

Belang van microbiologie in de geneeskunde: Diergeneeskunde, Laboratoriumgeneeskunde

Het gebied van de microbiologie is een van de belangrijkste onderdelen van de biologie, ondanks zijn relatief kleine omvang. Het nauwkeurig bestuderen van microben kan nuttig blijken te zijn bij het bestrijden van ziekten, het ontwikkelen van landbouwchemicaliën en zelfs bij het in stand houden van de gezondheid van de planeet.

Diergeneeskunde

Belang van microbiologie in de geneeskunde,Veterinaire microbiologie omvat de studie van bacteriële en virale infecties bij gewervelde landdieren die voedsel, andere nuttige producten of gezelschap bieden aan mensen (vee, gezelschapsdieren, pelsdieren, wild, pluimvee, maar geen vis).

Microbiologie in de veterinaire diagnostiek wordt gebruikt om pathogene micro-organismen te identificeren en op te sporen. Verschillende laboratoriumtechnieken die zijn ontwikkeld voor de studie van menselijke pathogenen, zoals het identificeren en detecteren, subtyperen en fylogenetische analyse, het bepalen van virulentie en het beoordelen van geneesmiddelresistentie, zijn gemakkelijk toegepast op pathogenen bij dieren, of vice versa, omdat micro-organismen die ziekten veroorzaken bij mensen en dieren hebben veel overeenkomsten.

Bovendien komen dieren van verschillende groepen en categorieën vaak in contact met hun eigen ziekteverwekkers, naast zoönotische infecties die zowel mens als dier treffen. Om deze redenen staat de veterinaire diagnostische microbiologie voor nog grotere uitdagingen dan haar medische tegenhanger bij het nauwkeurig, gevoelig en snel identificeren van pathogene micro-organismen bij dieren.

Zowel mens als dier hebben geprofiteerd van de vooruitgang van de diergeneeskunde. Uit dierlijke bronnen is de blootstelling aan menselijke tuberculose en brucellose aanzienlijk afgenomen.

Er zijn veilige en efficiënte vaccins ontwikkeld om katten- en hondenziekte (panleukopenie) en vele andere ziekten bij gezelschapsdieren te behandelen. Kippen werden gevaccineerd met de eerste antikankervaccinatie om de ziekte van Marek te behandelen.

Als resultaat van het werk van dierenartsen werden menselijke chirurgische technieken, zoals heupgewrichtvervanging en orgaantransplantaties, uiteindelijk met succes aangepast.

Diergeneeskunde kruist met de particuliere industrie op gebieden zoals het op de markt brengen van diergezondheidsproducten, het observeren van de diergezondheid bij grote commerciële dierproductieactiviteiten en het uitvoeren van biomedisch onderzoek.

Er is veel interactie tussen veterinair specialisten en de industrie op het gebied van toxicologie, proefdiergeneeskunde, pathologie, moleculaire biologie en genetische manipulatie. Veterinaire professionals zijn in dienst van farmaceutische bedrijven om medicijnen, chemicaliën en biologische producten zoals antibiotica en vaccins voor dieren en mensen te ontwikkelen, testen en evalueren.

Veterinaire microbiologen worden momenteel geconfronteerd met een aantal uitdagingen, waaronder hoe ze op betrouwbare wijze de soorten zeldzame en uitdagende organismen die dieren schaden, tijdig kunnen identificeren.

Er zijn twee soorten microben: pathogeen of asymptomatisch, die ofwel asymptomatisch zijn voor dieren, maar ziekte veroorzaken bij mensen door voedselbesmetting. Controle van zoönose in de voedselmicrobiologie speelt ook een cruciale rol, zoals de surveillance van Salmonella en Campylobacter bij de eierproductie en de productie van volle melk.

laboratorium geneeskunde

Microbiologen zijn verantwoordelijk voor het diagnosticeren van ziekten en het onderscheiden van de normale flora en niet-pathogene omgevingsorganismen met diagnostische microbiologie. Een diagnostisch microbiologisch laboratorium is essentieel voor het diagnosticeren en behandelen van infectieziekten.

Moleculaire diagnostiek maakt gebruik van zowel lang gevestigde methoden, zoals Gram-kleuring, als meer recente methoden die uiterst grondige analyses van gensequenties en eiwitprofielen mogelijk maken. Hoewel ziekenhuislaboratoria routinematig de organismen identificeren die de meest voorkomende ziekte veroorzaken, moet het personeel ook letten op atypische pathogenen en de volgende pandemie.

Een microscopisch organisme is een infectieus agens dat niet met het blote oog kan worden gezien. Het veroorzaakt soms ziekte bij mensen. Er bestaat een grote verscheidenheid aan soorten organismen, waaronder bacteriën, schimmels, virussen, prionen en protozoa. Microben omvatten ook microscopisch kleine parasieten.

De diagnose van infectie door het microbiologisch laboratorium heeft twee belangrijke doelen: klinisch en epidemiologisch. Microbiologische diagnostiek is aanzienlijk gevorderd met de komst van point-of-care-tests. In ontwikkelingslanden is een gebrek aan microbiologische laboratoria een probleem dat met dit initiatief zou kunnen worden opgelost. Een laboratorium voor infectiepreventie en -bestrijding (IPC) is cruciaal voor het voorkomen en beheersen van infecties.

Microbiologische laboratoria zijn ideaal uitgerust om ten minste enkele van de meest voorkomende bacteriën te identificeren en te typeren die zorggerelateerde infecties veroorzaken voor epidemiologische onderzoeken.

Microbiologische laboratoria moeten clinici zo snel mogelijk informatie verstrekken over de bevindingen van microbiologische tests, aangezien deze informatie cruciaal is voor de behandeling van patiënten met infectieuze aandoeningen en om ervoor te zorgen dat ziekenhuisinfecties op de juiste manier worden bestreden.

Dus elke keer dat het microbiologisch laboratorium samenwerkt met een professional op het gebied van infectiebeheersing en een arts, moeten ze een positieve relatie onderhouden. Microbiologische laboranten zouden er goed aan doen om de doktersronde bij te wonen om patiënten met infectieziekten te ontmoeten, of om om deze reden patiëntbeheerconferenties op de afdelingen bij te wonen.

Het is bijna onmogelijk om de dagelijkse routine van een arts voor te stellen zonder laboratoriumgeneeskunde. Testresultaten van klinische laboratoria zijn gedurende het hele leven van een patiënt nodig voor clinici om hun gezondheid te beoordelen, ziekten te diagnosticeren en behandelingen te plannen en te controleren, of ze nu het cholesterolgehalte meten om het risico van een patiënt op hart- en vaatziekten te bepalen of het DNA van tumoren bepalen om te helpen beslissen over de beste soort chemotherapie om te gebruiken.

Naast het detecteren van illegaal drugsgebruik, drugsmisbruik en overdosis, houden klinische laboratoria ook de bloedvoorraden schoon en worden transplantatiepatiënten beschermd tegen schadelijke microben. Laboratoriumwetenschappers dragen bij aan innovatie en betere gezondheidszorg door nieuwe en creatieve tests te ontwikkelen en door samen te werken met clinici om informatica en andere laboratoriumgegevens op te nemen in klinische praktijkrichtlijnen.

Microbiologische laboratoria zijn ook verantwoordelijk voor het diagnosticeren en onderzoeken van uitbraken. Labs zijn vaak de eersten die ongebruikelijke gebeurtenissen of patronen opmerken (zoals de ontwikkeling van multiresistente organismen of de vorming van clusters). Vergelijkende analyse (“typering” of “vingerafdruk”) van infectieuze agentia met epidemiologisch vergelijkbare kenmerken helpt een uitbraak te bevestigen door te bepalen of ze verwant zijn.

Investeren in het lab (detectie en typen) is vereist, maar verbeterde prestaties zijn het waard. Vanwege beperkte middelen kunnen infectiebeheersingsinitiatieven mogelijk geen specifiek budget krijgen. Laboratoriumtests op epidemieën moeten worden uitgevoerd in samenwerking met het ICC.

Het typen van isolaten is nuttig tijdens uitbraken om te bepalen of stammen veel voorkomen, hoe ze worden vermeerderd en hoe reservoirs en dragers worden geïdentificeerd.

Er is momenteel een groeiende bezorgdheid over antimicrobiële resistentie, vooral in ziekenhuizen. Aan de andere kant kunnen antibioticaresistentieniveaus worden gebruikt als een indicator van hoe goed een ICP is georganiseerd en hoe goed antibiotica worden gebruikt.

Om antimicrobiële resistentie te voorkomen, heeft de WHO een wereldwijd actieplan aangekondigd dat surveillance, onderzoek, ziektevermindering en optimalisatie van het gebruik van antibiotica omvat.

Bij antimicrobieel rentmeesterschap streeft het microbiologisch laboratorium naar het verbeteren van de resultaten, het beperken van bijwerkingen, het voorkomen van het ontstaan van antibioticaresistentie en het besparen van zorgkosten door het voorschrijven van antibiotica te optimaliseren.

Lees ook:Studyread; Wat is microbiologie? Definitie, Betekenis; Antonie van leeuwenhoek bijdragen

This post is also available in: English (Engels) Français (Frans) Deutsch (Duits) Dansk (Deens) Nederlands Svenska (Zweeds) Italiano (Italiaans) Português (Portugees, Portugal)