Overspel in het jodendom

Overspel in het jodendom. Straf, wat overspel is in het jodendom, overspel in het orthodoxe jodendom?

Overspel wordt door het Joodse geloof gedefinieerd als elke seksuele relatie tussen een getrouwde vrouw en een man anders dan haar echtgenoot, maar wijzigingen in de Talmoed breiden de definitie verder uit tot vrouwen die intieme relaties aangaan met mannen tegen de wil van hun echtgenoot.

Volgens de joodse geschriften is een relatie tussen een getrouwde man en een alleenstaande vrouw technisch gezien geen overspel. Niettemin maken moderne interpretaties van de Joodse wet geen onderscheid meer tussen geslachten als het gaat om overspel.

Overspel is een van de drie grote zonden in het Joodse geloof, samen met afgoderij en moord. Een persoon die de heilige banden van het huwelijk schendt en seksuele relaties heeft buiten het huwelijk, wordt veroordeeld door de Joodse geschriften.

Er zijn een paar uitzonderingen waaronder de Joodse religie overspel tolereert. Traditioneel kon een man van zijn vrouw scheiden als hij vermoedde dat ze een affaire had, wat voldoende morele bescherming bood voor een relatie met een andere vrouw. De vrouw kan niet als overspelig worden beschouwd wanneer ze werd gedwongen of gedwongen tot overspel of de andere man aanzag voor haar echtgenoot, omdat ze niet haar vrije wil uitoefende.

Inhoud

Straf

In het traditionele jodendom werd overspel voor zowel man als vrouw met de dood bestraft. De hedendaagse volgelingen van het jodendom oefenen deze straf echter niet langer uit.

Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen het Oude Testament en het Nieuwe Testament. De straf voor overspel in het oude Israël was de dood volgens de wet gegeven onder een theocratie (Leviticus 20:10).

Jezus introduceerde een nieuwe wet toen hij rechter werd (Johannes 18:34). Hoewel de straf voor overspel niet langer de dood is (Romeinen 6:23), blijft het loon van de zonde de eeuwige dood (Romeinen 6:23). Het jodendom leeft niet onder de oude theocratie en wordt niet bevolen om zondaars kwaad te doen.

Trouwen en seksuele betrekkingen hebben met een persoon geboren uit een overspelige of incestueuze verbintenis was een strafbaar feit waarop geseling stond. Een nakomeling van een ongeoorloofde relatie staat bekend als een mamzer, wat kan worden vertaald als een bastaard. Toch maakt het feit dat een kind buiten het huwelijk is geboren of verwekt volgens de Joodse wet hem nog geen mamzer of een onwettig kind, wat betekent dat hij niet dezelfde status of rechten heeft als zijn ouders.

Wat is overspel in het jodendom?

Een vrouw en haar man moeten de een van de ander onderscheiden door zich te onthouden van overspel, dus de mitswa tegen overspel benadrukt ook een strikte scheiding van de seksen. Het is verboden om seksuele betrekkingen te hebben met de vrouw van een andere man in overeenstemming met deze Tora-code. Het is noodzakelijk dat de vrouwelijke tegenhanger nieuw is in de relatie en geen huwelijksdocument heeft, en de vrouw moet formeel de relatie aangaan. Een persoon die zich schuldig maakt aan immoreel gedrag wordt gewoonlijk gedefinieerd als het hebben van seksuele relaties met iemand anders dan zijn partner. of haar echtgenoot of gemeenschappelijke partner vrijwillig. In veel rechtsgebieden zijn overspelige handelingen illegaal; ze worden echter niet altijd vervolgd. Overspel wordt door staten over het algemeen gedefinieerd als alleen genitaal contact.

In wezen is op dates gaan noch overspel, noch het verscheuren van je geloften. Volgens een familierechtadvocaat komt overspel niet voor wanneer een echtgenoot seksueel contact heeft met iemand die niet hun echtgenoot is, maar hun echtgenoot wel met hen getrouwd is.

Om overspel te bewijzen, moet u aantonen dat uw echtgenoot een overspel heeft gepleegd door middel van direct bewijs (zoals getuigenverklaringen en/of bekentenissen of getuigenissen van de schuldige echtgenoot of romantische partner) of indirect bewijs (zoals rekeningen van een echtgenoot, bewijs van de echtgenoot) ).

Het jodendom schrijft voor dat overspel in de ruimste zin van de wet strafbaar is. (Leviticus 20:10) Een vrouw die opzettelijk overspel pleegt en dit in het bijzijn van getuigen pleegt (Leviticus 20:10), moet ter dood worden gebracht.

Bij een overspelige relatie zijn twee mensen betrokken die met elkaar getrouwd zijn. Zoals beschreven in Genesis, stelde God het huwelijk in als de verbintenis waaraan hij zijn schepping het bestaan schonk. Een man zal daarom één worden met zijn vrouw, zijn vader en moeder achterlatend en een deel van haar worden.

Overspel in het orthodoxe jodendom

Volgens de Joodse wet, volgens het traditionele orthodoxe en conservatieve jodendom, blijft een paar getrouwd, zelfs nadat ze een burgerlijke (seculiere) echtscheiding hebben verkregen. Om een religieus erkende echtscheiding van kracht te laten worden, moet de man de vrouw een document bezorgen dat ‘krijgen’ wordt genoemd. De get stelt formeel vast dat de vrouw niet langer met andere mannen kan trouwen of daten (d.w.z. ze wordt niet langer behandeld als een getrouwde vrouw die onderworpen is aan het verbod op overspel).

De get heeft weinig betekenis voor mensen buiten de Joodse gemeenschap, en zelfs binnen de seculiere, Reform- en Reconstructionistische gemeenschappen. Wanneer joden (of joden en niet-joden) buiten orthodoxe of conservatieve gemeenten trouwen en vervolgens scheiden, zullen mensen buiten deze gemeenten waarschijnlijk niet weten of de voormalige echtgenoot zijn ex-vrouw een uitkering (of zelfs zorg) heeft gegeven. Observante gemeenschappen veranderen echter in de loop van de tijd.

Als u een orthodoxe of conservatief-joodse vrouw bent of de mogelijkheid wilt hebben om later met iemand te trouwen die ofwel orthodox of conservatief joods is, dan maakt u zich waarschijnlijk grote zorgen over de opbrengst die uw ex-man u heeft gegeven. Orthodoxe rabbijnen weigeren je ceremonie uit te voeren als je er geen hebt (omdat hij – en hij zal een man zijn – je als getrouwd zal beschouwen, maar niet beschikbaar is voor seksuele relaties met je beoogde partner), en conservatieve rabbijnen zullen dat vrijwel zeker doen’ t voer uw ceremonie ook niet uit.

Een vrouw die orthodox of conservatief is, zal zeker de zonde van overspel willen vermijden, wat volgens het jodendom als een ernstig misdrijf wordt beschouwd. Als een weerspiegeling van de ernst ervan, is overspel een van de weinige misdrijven waarvoor dwang geen acceptabele verdediging is, ondanks het feit dat vrijwel alle andere Joodse vereisten en verboden, inclusief die met betrekking tot het houden van de sabbat, een dwangverdediging erkennen wanneer een iemands leven in gevaar is.

Met andere woorden, als men geconfronteerd wordt met de (weliswaar onwaarschijnlijke) keuze tussen vermoord worden of overspel plegen, moet men de dood aanvaarden.

Bovendien, zelfs als een vrouw zelf niet bezorgd is over het plegen van overspel, wil ze misschien nog steeds het sacrament om haar in staat te stellen te trouwen met iemand binnen de wereld van orthodoxe en conservatieve mannen, een verlangen dat vrijwel elke vrouw uit die gemeenschap heeft. Mannen die weigeren hun vrouw iets te geven, staan niet per se voor hetzelfde dilemma, dus de prikkels zijn niet op elkaar afgestemd. Maar waarom niet?